Duizend maal dank voor uwe deelneeming, en al het goede dat ge mij schrijft,[1] ik heb eenige onuitsprekelijke dagen doorleefd, maar nu, God dank is het beter, Karel is sinds gisterenavond buiten gevaar,[2] maar hij was zondag en maandag, werkelijk heel slecht, de dokter sprak van "berechten" ge kunt wel denken, ik was hier alleen, zonder hulp van niemand, ik moest voor Karel een vriendelijk gelaat op zetten, en 'k was bijna dood van schrik en verdriet, maar nu ben ik weer vroolijk, ik heb me zeldzaam zoo gelukkig gevoeld als nu, dat ik weet dat Karel zal genezen, Natuurlijk, veel zorgen maar dat is me nu gansch onverschillig — als hij maar goed wordt, zeker geen Bourgogne meer, dat is voor altijd uit. Ik kreeg ook een heele vriendelijke brief van Vermeylen,[3] hij schrijft mij als het noodig zou zijn hem alle "Vlaanderen papieren" op te zenden voor maand Augustus ik dank u dus zeer voor uw aanbod maar ik zal maar dat corvée aan Vermeylen over laten,[*] ge hebt ook al genoeg het uwe beste Manuel. Ik denk dat Karel eene maand de kamer zal moeten houden, en nog 8 dagen het bed, maar hij is zoo goed gesteund, en heeft veel moed, hij spreekt, van zelven "Vlaanderen" bij een te brengen voor Aug[ustus] Maar ik zal zien of de dokter toelaat, tot hier toe moet hij heel heel gerust wezen "calme absolu" zoo niet gaat de wonde niet toe![*] Heb, ik wel verstaan, is het aan mij dat ge wat wilt opdragen beste Emmanuel, 't is aller vriendelijkst van u, en het doet mij veel genoegen; Wij denken veel, aan onze goede beste Nora, Karel zei mij, dat hij ze zoo goed vond bij zijn bezoek te Cappellen, ik vraag daar juist aan Karel of ik u mag alle twee komen bezoeken, als hij beter is, het is zoo onuitsprekelijk lang dat ik Nora gezien heb, en het zal me waarlijk zeer verheugen, een paar uren met haar over te brengen! dus ik doe de reis ik alleen, en ik kom bij Nora, binnen een maand of zoo; vertel het haar Manuel, en doet haar veele komplimenten van ons beiden en Paul, die een eerste deugeniet wordt; Ik schrijf u later nog eens over den toestand van Karel, en dank u nog duizend maal voor uwen goeden brief,
Van ganscher harte
Uw Mariette
Dag Nora, dag Manuel
't En zal nu nog niet zijn dat ge mijn lijkrede zult uitspreken
Karel (van in bed)
in de slijpstraat altijd zelfden toestand![4]
