Een aantal mistoestanden in de Antwerpse haven hadden ertoe geleid dat de dokwerkers op 6 augustus 1907 het werk hadden neergelegd. Toen hun voornaamste eis — 1 frank loonsverhoging per dag — geweigerd werd, staken ze op 4 september de houtstapels achter het Mexico-dok in brand, met grote schade tot gevolg. De Bom volgde de evolutie van het conflict voor de NRC op de voet en publiceerde er talloze artikelen over. Een groot deel van de burgerlijke publieke opinie keerde zich dankzij de aandacht van de media meer en meer tegen de paternalistische reders en koos partij voor de hongerige en verbitterde arbeiders. De staking zou tot 24 september blijven duren, en eindigen met een onduidelijke winnaar: de arbeiders werden gesust met minder dan ze vroegen, maar de staking had er wel voor gezorgd dat de socialistische en de christelijke vakbewegingen zich voorgoed hadden georganiseerd. Zie Karel van Isacker, Meesters en huurlingen. De staking van 1907 aan de haven van Antwerpen, Nederlandsche Boekhandel, Antwerpen, 1962. Naar deze feiten verwijst ook de vermelding 'Verslaggever over de Werkstaking op de booten' op de omslag van de brief, onder de naam van De Bom.