In 1839 en de volgende jaren ijverde de Waalse flamingant
Victor Hubert Delecourt voor een gemeenschappelijke spelling voor het Nederlands en het Platduits, opdat een gemeenschappelijke literatuur zou ontstaan in heel het Nederduitse taalgebied, dat zich van Duinkerken tot Köningsberg uitstrekte.
Victor Hubert Delecourt en zijn aanhangers baseerden hun streven op de idee van verwantschap van het Nederlands met het Nederduits.
Constant Jacob Hansen, die vanaf 1860 de promotor en incarnatie van de Aldietse beweging werd, ijverde intens voor de verbreiding van Victor Hubert Delecourts spellingsysteem als dé weg om Platduitsland en de Nederlanden tot Dietsland te versmelten. In 1864 publiceerde hij een comparatistische Reinaertstudie. Hij verwierf daarvoor in 1868 de titel van doctor honoris causa aan de universiteit van Rostock. Zie de lemmata 'Aldietse beweging' en 'C.J. Hansen' in Ludo Simons, Encyclopedie van de Vlaamse beweging, deel I (Tielt, Utrecht, Lannoo, 1973) en Ludo Simons, Oostnoordoost (Antwerpen, De Nederlandsche Boekhandel, 1969), p. 38-39.