Brussel — 2/6/90/
Ah ça! Kerel, ge begint er onder te zwanzen! Onder ons gezegd, — de Taalverbondbroeders moesten een' felle "bees" ophebben[*] toen ge mijn' schetsen gelezen [hebt].[1] Nu, dat heeft me toch een kolossaal plezier aangedaan, en ik had zelf lust om mijn' dank uit te storten in min of meer versvormige regels:
Ode aan de Antwerpsche Taalverbonders.
O kerel, gij die ver van de ouderwetsche pruiken,
het Muzenmaal met Pol[2] en Rooses kunt gebruiken,
voor u wordt dit aaneengeflanst!
Gij die met Blockhuys[3] zuipt het blonde bier, het milde!
gij die pontificeert,[*] scribent der koene gilde!
ik zeg het u: genoeg gezwanst!...
Enz., enz....
het Muzenmaal met Pol[2] en Rooses kunt gebruiken,
voor u wordt dit aaneengeflanst!
Gij die met Blockhuys[3] zuipt het blonde bier, het milde!
gij die pontificeert,[*] scribent der koene gilde!
ik zeg het u: genoeg gezwanst!...
Enz., enz....
Dat hartroerend en edel geestdriftwekkend gewrocht moest ten minste twee dozijn strophen tellen. Ik heb maar de drie eerste kunnen schrijven, — gedurende een' les van Mathesis ende Trigonometrie!
Ik moest u en de bovengemelde Antwerpsche Taalverb[onders] dus eenvoudig bedanken in proza — wat de metriekfabrikanten "ondicht" noemen. Maar, — ik mag u dat wel toevertrouwen — ik begrijp niet waarom men mij daarginder onmiddellijk geen standbeeld heeft opgericht. Ook, beschouw ik des Antwerpschen Taalverbonds dithyrambos ofte lofzang enkel als een klein "acompte"....
Ik antwoord u wat laat. Mea culpa! mea magna culpa! Maar de tijd ontbreekt me op schandalige wijze. Ik zit in het werk tot boven de ooren, en dat is niet weinig gezegd. Spijtig genoeg dat ik vijf minuten te laat geboren ben, en dat ik mijn heel leven doorbreng met achter die vijf minuten te loopen!
Naar Antwerpen gaan? Ja zeker, binnen twee maand kom ik daar eens rollen. Maar spreek er mij niet meer van vóór Augustus: die gedachte alleen jaagt mij al die driedubbelvermaledijdelijke trigonometrie uit het hoofd!
![[afbeelding]](resources/images/facsimiles/details/fig1.jpg){kind=link}
Annotations
[*] 'Een bees ophebben': dronken zijn. 'Bees' is jenever waar zwarte aalbessen op gezet zijn. Zie P.J. Cornelissen en J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch dialect, aanhanhsel A–Z (Gent, Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal– en Letterkunde - A. Siffer, 1906), p. 1563.
[1] Zie het Maandblad van het Taalverbond, jrg. I, nr. 3 (18 juni 1890), p. 36. Daarin wordt vermeld dat van Vermeylen enkele Brusselse schetsen werden voorgelezen.
[2] Pol de Mont.
[3] Jozef Blockhuys was toen klerk aan de Stadsbibliotheek te Antwerpen en aldaar lid van het Taalverbond.
[*] Bedoeld wordt: 'pontificeert' (vgl. Fr.: 'pontifier'): het vervullen van liturgische functies door een bisschop of een abt, maar ook: zich gedragen als een opperpriester, doen alsof men groot gezag heeft.
[*] 'Cy est porcel' (Middelfrans, 15de eeuw): dit is een varkentje.