Vrijdag 25-11-92
Houwe!
Ik lijd schrikkelijk, aan hoofdpijn en kan u niet veel schrijven. Ik bezit geen cent meer, maar misschien zal ik geld te leenen vragen om morgen op te komen. Het tijdschrift zal me kosten van verzending schuldig zijn, want dat begint fel op te loopen.
Blok heeft 100 fr. ontvangen, al de medewerkers hebben ook een laatsten staat van het prosp[ectus] gekregen.[1]
Hierbij lijst der abonneerbaren in Antwerpen. Ik heb tot hiertoe een lijst van 42 abonnés, waarvan 21 van 10 fr., 1 van 20 fr., 17 van 6.50 gd., 2 van 12 gd. (Augusta Peaux & P[ieter Lodewijk] Tak) & 1 van 12.50 fr. (Jaak Dwelsh[auvers])
Een charmanten brief ontvangen van Willem Kloos.[2]
Ik zou u absoluut moeten spreken over uw Zieke Liefde.[3] We zouden dat moeten lezen, woord aan woord, zooals ik het gister avond gedaan heb met Van Langendonck. Ik deel volkomen zijn meening. Rechtuit gezegd: wij vinden het te zwak, soms kinderachtig, ouderwetsch, en niet fijn genoeg. Ik heb het ook laten lezen aan Coremans, die het niet goed genoeg vond voor ons eerste nummer. Ik hoop dat ge dit nu heel serieus zult opnemen, overtuigd dat alleen mijn liefde voor ons tijdschrift me dat zoo brutaal doet zeggen.
Gij hadt dat stuk in Antwerpen goed & eenvoudig voorgelezen, en na zoo een enkele lezing kan men een stuk niet beoordeelen.[4]
Ik zou u willen uitleggen waarom ik het stuk niet goed vind, en daarom moeten we dat samen lezen. Daarom zal
[2]
ik misschien morgen toch opkomen.
V[an] Langendonck heeft betere gedichten dan die welke ik voorlas.[6] In mijn stuk ook moeten er nog heel veel dingen veranderd worden.[7] Het kan nog verbeterd, maar het uwe, geloof ik, kan niet verbeterd worden, omdat de fouten niet in enkele details bestaan. (Bewijzen!)
In dat 1° nr moet iedere bijdrage hooger staan dan wat we gewoonlijk te lezen krijgen. Ieder moet zijn best doen. Ge zoudt een "sjapitouwer"[8] zijn indien gij u gekwetst voelde door mijn beoordeelingen.
Ik kan u niet meer schrijven. Ik ben halfdood.
G[ust]
Hoe klein denken die kerels van me! Alsof ik niet de 1° zijn zou om mijn bijdrage in te trekken als men er in gelukt me te overtuigen (de goede wil is er bij mij) dat mijn werk onwaardig is van Het.[9] Nu daarop juist is 't dat ik wacht.
Maar dit wil ik aan Gust doen opmerken: Ik stel hoogen prijs op persoonlijke critiek. Ik heb hem tot nu toe aanzien — en doe dit nog — als bekwaam tot het uiten van een rein persoonlijke meening. 't Kan niet anders dan me bevreemden, en me eenigszins schuw en mistrouwig maken, dat zijn revirement eerst is gekomen, nadat v[an] Langendonck en dan nog Coremans, daarna, hem hebben gedicteerd hoe hij er over denken moet. Dat vind ik niet stevig, niet flink. Ik heb over zijn werk dadelijk, na ernstig nadenken, een gedachte kunnen uitspreken. Over dat van Buysse ook. Alleen hebben zij beiden, toen ik mijn opstellen eenvoudig en goed voorlas, gevonden, dat ze goed waren. Hebben zij ze dan niet eenvoudig en goed gelezen? Maar geen woordspelingen! Ik wacht tot mij serieuse critiek gemaakt wordt, 'k zal oordeelen wat ze waard is, en vind ik dat men gelijk heeft: awoert voor mijn proza! Weg! A la lanterne! — Maar men levere mij eerst het bewijs.
[3]
De zaak is of ik een ernstige critiek waard ben of niet. Geen autoriteits critiek duld ik. Intusschen — ik geef in geen geval "Zieke Liefde". Je veux entrer par la Grande porte!
Annotations
[1] Namelijk van versie D.
[2] Zie brief 210bis.
[3] Zie AMVC, B708/H, 91603/4. Onder de gemeenschappelijke titel 'Zieke liefde' (met als motto: 'I love and hate her' van Shakespeare) bevinden zich de volgende teksten op 4 bladen, aan één zijde beschreven in zwarte inkt:
- I. Praeludium (1 blz.)
- II. Zieke liefde (3 blz.)
- III. Regen (2 blz. door De Bom gedateerd: 'Zondag, 9 October 92')
- IV. Visioen van Vleesch (3 blz. door De Bom geschrapte dateringen: 'October 92'; '12 Oct. 92')
- V. Winter (1 blz. door De Bom gedateerd met geschrapte dagaanduiding: '18 October 1892')
- VI. Schijndood (1 blz. door De Bom gedateerd '15 November 92')
- IV. [sic] Door mijn venster (1 blz.)
[5] In het eerste nr. van Van Nu en Straks verscheen van Cyriel Buysse 'Moeder' (p. 17-24).
[6] Van Prosper van Langendonck verscheen in het eerste nr.: 'Van Hoogmoed' (p. 10-13, vier sonnetten); 'Wrangheid' (p. 14-15, gedicht) en 'Sonnet' (p. 16).
[7] Van August Vermeylen verscheen in het eerste nummer een niet ondertekend gedicht 'Van Geluk' (p. 1-2) en 'Heimwee' (p. 3-9, proza).
[9] Van Nu en Straks.
