<Resultaat 1359 van 1419

>

OOSTENDE 2 OSTENDE 2 19 VIII 1923 14-15
Den heer
Emmanuel de Bom
letterkundige,
Huize ten Heuvel,
te
Calmpthout
prov[incie] Antwerpen.
 
Beste vrienden alle twee,
Ik ben blij dat ik u eens doen lachen heb, maar het doet mij, het doet ons nog veel meer plezier, eens weêr van u gehoord te hebben. Met of zonder auto verwachten wij u een dezer dagen in het deel van het groote huis dat wij bewonen in de Hofstraat, 25, geheeten "Villa Freddy", en gelegen vlak aan de zee.[1] Gij zult vaststellen dat het er goed is, en dat wij-zelf de oude vrienden zijn van altijd. Mariette is weinig veranderd, — in haar voordeel trouwens (al zeg ik het zelf). De kinderen zijn wél veranderd sedert gij ze gezien hebt: Paul, waarvan ge u de pijnlijke geboorte herinnert, is een meter vier en negentig centimeter lang; wij beleven er heel veel genoegen aan; hij is de eerste van zijn klas, een flink humanist­naar-mijn-hart, en geeft voordrachten "en ville" met een aplomb dien ik nooit heb bezeten; zijne zuster meet nog maar één meter en vier centimeterkes, maar zij spreekt al haar Vlaamsch en haar Fransch, danst gelijk Isadora Duncan, en zingt gelijk Marie Ontrop. En ze is nochtans maar drie jaar en half oud. Ik-zelf ben gelijk olie: ik drijf nog altijd boven.
En hoe staat het met uedeles eigen biographie tegenwoordig? Ik hoor u schateren tot in de Kurzaal:[2] het verheugt mij van harte.
Ensor verheugt zich niet: hij is een kilo of twintig vermagerd, vanwege eene appendicitis die zijne vrees voor den dood doet stijgen als een pond sterling. Ik zie hem niet heel dikwijls, al hou ik veel van zijne kinderlijkheid. Wat een gelukkige ongelukkige is dat! Er zou met hem een roman te maken zijn: "de zalige miserie van het impressionisme". Als ge wilt doen wij dat samen, in brieven.
Maar dan zal onze briefwisseling wat drukker moeten worden.
Maar het zou misschien nog beter zijn, er een gesproken roman van te maken. Wanneer komt gij over, voor het eerste hoofdstuk? Oostende is kostelijk tegenwoordig: het groote leven dat kluizenaars nu en dan eens noodig hebben, al was het maar als zuiveringsbad.
Mijne vulpen blijkt op dit eigenste oogenblik eene leêgpen te zijn. Adé![*]
Karel vdW
Hoe eer ge komt, hoe liever.
wanneer?
Mariette.

Annotations

[2] Van de Woestijne bedoelt het Casino Kursaal van Oostende.
[*] 'Adé': zie brief 301, noot 5.

Register

Naam - persoon

Duncan, Isadora (eigenlijk Angela Duncan) (° - ✝ 1927)

Eigenlijk Angela Duncan.

Amerikaanse danseres die na de eeuwwisseling ook in Europa furore maakte met haar extatische manier van dansen. Ze liet zich inspireren door de antieke Griekse dans, maar was tegelijk een pionier van de moderne dans. Ze was voor enkele Art Nouveau-kunstenaars een grote bron van inspiratie.

Ensor, James (° 1860 - ✝ 1949)

Oostendse schilder die deel uitmaakte van de Brusselse kunstkring 'Les XX' en fungeerde als vernieuwer binnen de moderne schilderkunst in België.

Ontrop-Breugelmans, Marie (° 1876 - ✝ 1949)

Echtgenote van Lode Ontrop, met wie ze de liefde voor muziek deelde. Ze trouwden in Antwerpen op 30 april 1904. Voor hun huwelijk was Breugelmans al zangeres in een kwartet dat door haar latere echtgenoot werd begeleid, nadien werden ze ook collega's van elkaar: in 1907 werd Breugelmans benoemd als zanglerares aan het conservatorium van Antwerpen, waar ook Ontrop lesgaf.

Woestijne, Maria Julia (Lily) van de (° 1919 - ✝ 2005)

Dochter van Karel van de Woestijne.

Woestijne, Paul van de (° 1905 - ✝ 1963)

Zoon van Karel van de Woestijne, die na zijn proefschrift als specialist in middeleeuws Latijn aan de universiteit van Gent verbonden was.

Woestijne-Van Hende, Maria (Mariette) van de (° 1884 - ✝ 1968)

Echtgenote van Karel van de Woestijne. Ze trouwden op 13 februari 1904 en kregen samen een zoon (Paul) en een dochter (Lily). Dochter van een echtpaar dat in het centrum van Gent een zaak had waar spiegels werden gemaakt en verkocht.