Derkinderen is ziek, hij heeft zich overwerkt, maar hij had zich zelf al aangeboden om iets voor mij te verluchten.
Voor deze aflevering zal daar dus niets van komen maar misschien voor de volgende als de Redactie tenminste van Mandra gora gediend is.[2] Ge ontvangt dit zoodra het overgeschreven is.
De aflevering maakt hier in Holland veel opgang daar iedereen verontwaardigd tegen de N[ieuwe Gids] is. Ik vind Kloos' sonnetten hier en daar ordinair en zijn houding lijkt mij die van een nijdig burger-mannetje.[3] Gorter had veel verdriet van K[loos]['] woede.
W? = Wedelove = Pet. Tideman = o.[5]
Théo Reeder = Is[raël] Querido: een jood heeft ± 1/2 jaar geleden een brochure (niet in den handel) over van Deyssel gefabriceerd en die onder zijn intimi uitgedeeld,[6] is idioot maar van een goedaardig soort, de naam alleen doet Gorter een nachtmerrie krijgen, heeft nu een bundel verzen uitgegeven op eigen kosten.[7] Houd hem als je kunt uit N[u] & Str[aks] want 't is een compromitteerend broekje en-niet-zoo'n-beetje.
X X X
Was jij niet indertijd van plan een artikel over Gerard de Nerval te schrijven[;][8] ik ben zijn: les Filles du Feu aan 't lezen en heb veel lust er over te schrijven.
De verwantschap tussen Victor Lieber en de andere familieleden besluit ik uit zijn haat tegen het talent, een haat die hij volgens een mondelinge verzekering van een zijner broederen volkomen met deze deelt.[9]
[2]
Krijgen de nieuwe abonnés de oude afleveringen ook nog?
Kan niemand anders (b.v. Ensor) een hoofdje bij de Reges Tres maken[?][10]
Zou ik een paar afdrukjes kunnen krijgen? Zou het geen tijd zijn om Henriëtte v[an der] Schalk (Noordwijk) die op raad van Holst ook niet meer in de N[ieuwe Gids] schrijft om een bijdrage te verzoeken?[11]
Veel groeten -
je vriend
André Jolles.
Annotations
[1] Datering van de brief: [6 november 1893]. De brief werd per vergissing op 6 oktober gedateerd, want Jolles verwijst naar bijdragen in Van Nu en Straks 4 (zie brief 253, noot 10).
[2] 'Mandragora' van André Jolles werd opgenomen in Van Nu en Straks 8-10 [1894], p. 55-73, en is gedateerd "3 Aug. 93". De versieringen tussenin zijn van G. Lemmen, en het vignet boven de titel is van George Morren.
[4] De buitentekstplaat in Van Nu en Straks 4. Zie brief 253, noot 10.
[5] Pet Tideman publiceerde onder het initiaal 'W' 'Sonnetten' in De Nieuwe Gids, IX, deel 1 [okt. 1893], p. 52-56, en onder het pseudoniem J.H. van Wedelove 'Drie verzen op Gorter', ibidem, p. 177-180. Verder verschenen in dat zelfde nummer van hem ook nog een aflevering van zijn 'Amsterdamsche kroniek' onder de naam Victor Lescailjé (p. 187-191) en het eerste deel van zijn 'Ontologica' onder de naam Paul Zeidit (p. 75-79). Tenslotte ondertekende hij volgende bijdragen met P. Tideman: 'Letterkundige tijdgenoten' (over Busken Huet) (p. 89-92); 'Stemmings-alleeën' (sonnetten o.a. tegen Gorter en Van Eeden) (p. 98-133); 'Jan de Schenner, Het boek der verdommenis' (tegen Johannes Viator van Van Eeden) (p. 181-186) en 'Kinderraadsel' (p. 192-194).
Met 'o' bedoelt Jolles hoogstwaarschijnlijk zoiets als 'een nulliteit'. I.v.m. de weinig fraaie rol die Tideman in 1893-1894 in De Nieuwe Gids speelde, zie ook G.H.'s-Gravesande, De geschiedenis van de Nieuwe gids (Arnhem, Van Loghum Slaterus, 1954), p. 446-488.
[6] Deze brochure werd niet teruggevonden. Jaren later verscheen wel: Israël Querido, Geschreven portretten (Amsterdam, L.J. Veen [1912]), met Lodewijk van Deyssel als één van de elf geportretteerden (p. 29-43). Querido verdedigt daarin de literaire kwaliteiten van de onstuimige Van Deyssel.
[7] Théo Reeder [Israël Querido], Gedichten (Amsterdam, S.L. van Looy, 1894. Théo Reeder was een pseudoniem van Israël Querido.
[8] Niets over teruggevonden. Geen verdere informatie bekend.
[9] Jolles alludeert hier op het slot van: Victor Lieber [= August Vermeylen], 'De man die zijn Ik verloren had', in: Van Nu en Straks, 4 [1893], p. 15-18: "Want heel bepaald wist hij [de dichter] nu, dat degene zou worden gesteenigd die komen zou om te zeggen zij geheel-en-gansche oorsprongreine ziel, — & zich aan 't volk toonen, zuiver van alle dilettantisme, & moedig genoeg om eens zonder het minste "talent" te schrijven."
[10] De tekening bij 'Reges Tres' in Van Nu en Straks 5 [1894], 1, is hoogstwaarschijnlijk van George Lemmen.
[11] Henry van de Velde vroeg Henriëtte van der Schalk om een bijdrage voor Van Nu en Straks 5 [1894]. Ze heeft die echter nooit geleverd.
[12] In Van Nu en Straks 4 [1893] verschenen geen verzen van August Vermeylen. Zie brief 253, noot 10.
