Verleden Zondag, toen ik weer in Gent kwam, vond ik een kaartje van u.
[1] Men zei me toen dat ge ten mijnent waart geweest. Welk spijt heb ik dat ik u niet zien mocht!
Naderhand vertelde de "Nederlandsche Boekhandel" mij dat ge ook dáar waart geweest, en een ontwerp hadt voor een bibliographisch tijdschrift. Is dat waar? Ik zou er werkelijk blij om zijn: dat missen we.
[2]Van Langendonck schreef me over 't tijdschrift "Vlaanderen".
[3] Ik ben werkelijk verheugd er te mogen aan meêwerken.
Ik bied u mijne verontschuldigingen aan dat ik u ten tweede male reeds ontloopen ben bij een bezoek van u aan Gent, met de hoop dat derde keer goede keer zal zijn
Uw toegedane
Karel van de woestyne
Annotations
[2] Hoogstwaarschijnlijk gaat het hier over het
Tijdschrift voor Boek- en Bibliotheekwezen, dat vanaf 1903 zou verschijnen en inderdaad door de Nederlandsche Boekhandel zou worden uitgegeven. Zie ook
brief 17, noot 1.
[3] Vlaanderen. Maandschrift voor Vlaamsche Letterkunde verscheen vanaf januari 1903 bij C.A.J. Van Dishoeck (Bussum). In de redactie zaten behalve initiatiefnemer
Herman Teirlinck ook Emmanuel de Bom,
Alfred Hegenscheidt,
Prosper van Langendonck,
Stijn Streuvels en
August Vermeylen. Het tijdschrift gold als 'rustige' opvolger van
Van Nu en Straks. Van de Woestijne trad pas in 1905 toe tot de redactie; het jaar nadien werd hij redactiesecretaris.
Register
Naam - persoon
Hegenscheidt, Alfred (° 1866 - ✝ 1964)
Bioloog, aardrijkskundige, musicus, dichter en filosoof. Hij werkte als hoogleraar aan de ulb. Zijn voornaamste bijdragen aan Van Nu en Straks waren het opstel 'Rythmus' en het lyrische drama Starkadd.
Langendonck, Prosper van (° 1862 - ✝ 1920)
Medestichter van Van Nu en Straks die jarenlang als ambtenaar in Brussel heeft gewerkt. In de redactie van dat tijdschrift was hij de enige katholieke redacteur. Hij was ook ouder dan de anderen. Daardoor fungeerde hij min of meer als hun mentor. Als overgangsfiguur stimuleerde hij hun literaire vernieuwingsdrang, maar vestigde hij ook hun aandacht op het grote talent van enkele voorgangers, zoals Guido Gezelle. Hij publiceerde slechts één bundel romantische gedichten, Verzen (1900). De Bom en vooral Van de Woestijne koesterden een grote bewondering voor hem. Die bewondering nam niet af, ook niet toen Van Langendonck steeds heviger verschijnselen van (erfelijke) schizofrenie begon te vertonen.
Streuvels, Stijn (° 1871 - ✝ 1969)
Pseudoniem van: Frank Lateur.
Bakker van opleiding, maar als prozaschrijver bekend geworden in tijdschriften als Van Nu en Straks, De Gids en De Nieuwe Gids. Hij was een vriend van Van de Woestijne en (vooral) van De Bom. Samen met hen stichtte hij het tijdschrift Vlaanderen (1903-1907). De vlaschaard (1907) en De teleurgang van den waterhoek (1927) zijn twee van zijn bekendste romans.
Teirlinck, Herman (° 1879 - ✝ 1967)
Auteur van romans, poëzie en theater. Heeft zowel aan Van Nu en Straks, Vlaanderen als aan het Nieuw Vlaams Tijdschrift meegewerkt, waardoor hij als het ware een halve eeuw de literatuur en de geest van de Van Nu en Straks'ers heeft voortgezet. Samen met Van de Woestijne publiceerde hij in 1928 de brievenroman De leemen torens.
Vermeylen, August (° 1872 - ✝ 1945)
Aanvankelijk sterk anarchistisch geïnspireerde en non-conformistische schrijver die het vooral moest hebben van zijn essays. Tot zijn voornaamste bijdragen aan Van Nu en Straks (waarvan hij in een aantal opzichten de geestelijke leider was) behoren behalve zijn literaire kronieken ook zijn opstellen Kritiek der Vlaamsche Beweging en Kunst in de vrije gemeenschap. Van de Woestijne had een ambigue relatie met hem. Hij noemde Vermeylen in een brief aan Lode Ontrop een 'groot dilettant, die zich veel vergist maar toch steeds verstandelijk-interessant blijft'. Vermeylen wordt vaak verweten dat hij zich na de eeuwwisseling steeds meer conformeerde. Na de Eerste Wereldoorlog koos hij voor een carrière in de politiek en werd hij een boegbeeld van de socialisten.
Naam - instituut/vereniging
