<Resultaat 1110 van 1419

>

[3 november 1905], Karel van de Woestijne aan Emmanuel de Bom

Indextermen Metadata
Titel: [3 november 1905], Karel van de Woestijne aan Emmanuel de Bom
Auteur: Karel van de Woestijne
Geadresseerde: Emmanuel de Bom
Plaats van verzending: Sint-Martens-Latem
Datum: 1905-11-03
Brieftype: Briefkaart, geen omslag
Afmetingen: 90 140
Fysieke bijzonderheden: Gele briefkaart. Op de briefzijde staat een voorgedrukt logo ter gelegenheid van het 75-jarige bestaan van België. Daarin zijn de beeltenissen verwerkt van de twee koningen die het land op dat moment had gekend: Leopold I, en Leopold II, . Op het gelaat van die eerste heeft Van de Woestijne, een snor, een sik en wat haar bijgetekend. Hij heeft ook het profiel van Leopold II in de verf gezet door de achtergrond naast diens gezicht bij te kleuren. Rechts in de bovenhoek, boven het begin van de brief heeft (wellicht) De Bom een datering toegevoegd: '3 Nov. 05'. Het postscriptum i.v.m. Lode Ontrop staat bovenaan op de kaart, voor het begin van de brief, maar is ondersteboven geschreven.
Bewaarplaats: Letterenhuis, Antwerpen, België
Collectie: W803, nummer 96060/106
Elektronische publicatie: Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie / Centre for Scholarly Editing and Document Studies Gent © Copyright, CTB
Editeur: Bert Van Raemdonck
Promotor: Prof. dr. Yves T'Sjoen, Em. prof. dr. Anne Marie Musschoot

Facsimile's


DEURLE 3 NOV 1905 18-19
ANVERS ARRIVEE 4 NOVE 05 0-1
Aan
Manuël de Bom
Verdussenstraat, 30
te Antwerpen
 
o Manuël, ge zijt gij wel bedankt voor 't toegezegde stuk voor de Januari­aflevering.[1] Wilt ge 't me sturen tegen 1 December? Ik wensch het vroeg te ontvangen, om het nummer te beter samen te kunnen stellen. — Anders gaat alles goed. Ons eerste overzicht zal, geloof ik, de aandacht trekken. Enfin, ik doe mijn best. Jammer echter dat gij niets geven kunt voor de "Romans"![2] Ik-zelf heb de handen vol reeds (drie-vier rubrieken!), en weet niet wie uit te noodigen voor het dingen.[3] Noch de Meyere, noch Teirlinck "ne me rendent heureux". Is uw besluit on-we-der-roepe-lijk?.. Toe, Mane!... Stuur (en vergeet het niet) uw overzicht over "Wereld-blibliotheek" aan Vermeylen,[4] en dit zonder verwijlen. En doe ons complementen, hand op het hart, aan Nora;
Waarmede ik me
Uw Karel
durf noemen.
Van Deyssel doet meê.[5]
Mocht ge Ontrop zien, vraag hem eens dat hij me antwoorde.[6]

Annotations

[1] Van De Bom is geen enkele bijdrage in de januari-aflevering (1906) van Vlaanderen verschenen. In februari werden wel twee bijdragen van zijn hand opgenomen. Zie ook [4].
[2] Van de Woestijne bedoelt de rubriek in Vlaanderen waarin romans werden gerecenseerd.
[3] Van de Woestijne schreef wel vaker 'dingen' als (wellicht regiolectische) variant voor het enkelvoudige woord 'ding'.
[4] In februari 1906 verscheen van De Bom in Vlaanderen een artikel over de Wereldbiliotheek (p. 92-94). Het paste in de rubriek 'Leven en kunst. Vlaamsch Leven'.
[5] Lodewijk van Deyssel opende het eerste nummer van de vierde jaargang van Vlaanderen (januari 1906) met de bijdrage 'In Vlaanderen Vlaamsch'.
[6] De eerste zin van het postscriptum staat in de rechtermarge geschreven. De tweede staat bovenaan op de briefkaart en is ten opzichte van wat voorafging in tegenovergestelde richting geschreven; de tekst staat met andere woorden ondersteboven.
1
2

Register

Naam - persoon

Bom-Aulit, Eleonora (Nora) de (° 1879 - ✝ 1955)

Na een kortstondige relatie met Lode Ontrop huwde ze op 24 augustus 1901 met Emmanuel de Bom. Door haar permanent wankele gezondheid en de hoge mate waarin ze beïnvloed was door de (waan-)ideeën van 'waterdokter' Alwyn van Son, bleef het huwelijk echter 'in alle betekenissen van het woord onvruchtbaar'.

Deyssel, Lodewijk van (Ps. van Karel Lodewijk Alberdingk Thijm) (° 1864 - ✝ 1952)

Psudoniem van: Karel Lodewijk Alberdingk Thijm

Nederlands criticus en prozaschrijver die een cruciale rol speelde in De Nieuwe Gids en icoon werd van het artistieke individualisme van de Tachtigers. Na een crisis in De Nieuwe Gids richtte hij samen met Albert Verwey het Tweemaandelijksch Tijdschrift op, dat later als De XXe Eeuw werd voortgezet. In 1905 brak hij met Verwey en was hij medeoprichter en eerste voorzitter van de Vereniging van Letterkundigen.

Meyere, Victor de (° 1873 - ✝ 1938)

Schrijver en volkskundige. Hij heeft Van de Woestijne geïntroduceerd in de groep rond Van Nu en Straks, het tijdschrift waaraan hijzelf tijdens de eerste reeks meewerkte. Van de Woestijne heeft hem eind april of begin mei 1895 voor het eerst ontmoet.

Ontrop, Lode (° 1875 - ✝ 1941)

Dichter en musicus. Gedurende enkele jaren – kort voor de eeuwwisseling tot enkele jaren daarna – was hij de intiemste vriend van Van de Woestijne. Hij werd omstreeks 1903 in die rol 'vervangen' door Emmanuel de Bom. De neerslag van zijn vriendschapsrelatie met Van de Woestijne is bewaard in de editie Brieven aan Lode Ontrop. Uitgegeven met een inleiding en aantekeningen voorzien door Anne Marie Musschoot, Gent, Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1985. Over die correspondentie schreef Albert Westerlinck het boek De eerste rijpe jaren van Karel van de Woestijne, beschouwingen rond zijn brieven aan Louis Ontrop (1896-1909), Orbis, Beveren, 1982. Ontrop had in 1899 een zeer kortstondige relatie met Nora Aulit, die later met Emmanuel de Bom zou trouwen.

Teirlinck, Herman (° 1879 - ✝ 1967)

Auteur van romans, poëzie en theater. Heeft zowel aan Van Nu en Straks, Vlaanderen als aan het Nieuw Vlaams Tijdschrift meegewerkt, waardoor hij als het ware een halve eeuw de literatuur en de geest van de Van Nu en Straks'ers heeft voortgezet. Samen met Van de Woestijne publiceerde hij in 1928 de brievenroman De leemen torens.

Vermeylen, August (° 1872 - ✝ 1945)

Aanvankelijk sterk anarchistisch geïnspireerde en non-conformistische schrijver die het vooral moest hebben van zijn essays. Tot zijn voornaamste bijdragen aan Van Nu en Straks (waarvan hij in een aantal opzichten de geestelijke leider was) behoren behalve zijn literaire kronieken ook zijn opstellen Kritiek der Vlaamsche Beweging en Kunst in de vrije gemeenschap. Van de Woestijne had een ambigue relatie met hem. Hij noemde Vermeylen in een brief aan Lode Ontrop een 'groot dilettant, die zich veel vergist maar toch steeds verstandelijk-interessant blijft'. Vermeylen wordt vaak verweten dat hij zich na de eeuwwisseling steeds meer conformeerde. Na de Eerste Wereldoorlog koos hij voor een carrière in de politiek en werd hij een boegbeeld van de socialisten.