<Resultaat 1140 van 1419

>

Wat is er dan toch, Manuël? Zijt ge weêr ziek? Is Nora minder goed? Gij maakt me ongerust: sedert Dinsdag nog geen antwoord, — terwijl de drukproef van V[an] Looy hier ligt te wachten op 't adres dat gij mij geven moest![1] En 't is hoog tijd dat we afdrukken!
— Haast u maar met Simons niet: Vermeylen stuurde mij iets voor Vl[aamsch] Leven.[2]
Krijg ik nu een woordje? –—Of zijt ge kwaad?
Uw Karel, aan 't genezen![3]

Annotations

[2] De tekst 'Leven en kunst. Vlaamsch Leven' van August Vermeylen in het maartnummer van 1906 (p. 141) handelde over Th. Coopman en Jan Broeckaert: Bibliographie van den Vlaamsche taalstrijd.

Register

Naam - persoon

Bom-Aulit, Eleonora (Nora) de (° 1879 - ✝ 1955)

Na een kortstondige relatie met Lode Ontrop huwde ze op 24 augustus 1901 met Emmanuel de Bom. Door haar permanent wankele gezondheid en de hoge mate waarin ze beïnvloed was door de (waan-)ideeën van 'waterdokter' Alwyn van Son, bleef het huwelijk echter 'in alle betekenissen van het woord onvruchtbaar'.

Coopman, Theophiel (° 1852 - ✝ 1915)

Vlaamse auteur van liederen en gedichten, die onder meer in Van Nu en Straks zijn verschenen. Was medestichter (met Victor dela Montagne) van het tijdschrift Nederlandsche Dicht- en Kunsthalle (1878-1897) en co-auteur (met L. Scharpé) van de Geschiedenis der Vlaamsche letterkunde van het jaar 1830 tot heden (1899-1910). Met Dela Montagne stelde hij ook de bloemlezing Onze dichters. Een halve eeuw Vlaamsche poëzie 1830-1880 (1880) samen.

Looy, Jacobus van (° 1855 - ✝ 1930)

Nederlandse schrijver van proza en poëzie die ook furore maakte als grafisch kunstenaar. In 1885 had hij zijn literaire debuut gemaakt in De Nieuwe Gids. Hij correspondeerde geregeld met De Bom.

Simons, Leo (° 1862 - ✝ 1932)

Joodse Nederlander die werkte als theatercriticus en redacteur van het weekblad Hollandia (1889-1903). Oprichter van de 'Maatschappij voor Goede en Goedkoope Lectuur', beter bekend als de Wereldbibliotheek (1905). Hij gaf aan vele Vlaamse schrijvers de kans om in zijn fonds te publiceren en was zeer goed bevriend met De Bom. Zie onder meer de studie Oog voor Vlaanderen. Leo Simons en de Vlaamse ontvoogdingsstrijd van Willem van den Steene (Gent, KANTL, 2001).

Vermeylen, August (° 1872 - ✝ 1945)

Aanvankelijk sterk anarchistisch geïnspireerde en non-conformistische schrijver die het vooral moest hebben van zijn essays. Tot zijn voornaamste bijdragen aan Van Nu en Straks (waarvan hij in een aantal opzichten de geestelijke leider was) behoren behalve zijn literaire kronieken ook zijn opstellen Kritiek der Vlaamsche Beweging en Kunst in de vrije gemeenschap. Van de Woestijne had een ambigue relatie met hem. Hij noemde Vermeylen in een brief aan Lode Ontrop een 'groot dilettant, die zich veel vergist maar toch steeds verstandelijk-interessant blijft'. Vermeylen wordt vaak verweten dat hij zich na de eeuwwisseling steeds meer conformeerde. Na de Eerste Wereldoorlog koos hij voor een carrière in de politiek en werd hij een boegbeeld van de socialisten.