Manuel jongen, ik ben voor 't eerst op, sedert dat miserabel bloed-spuwen,[1] — een beetje verbouwereerd op de pooten, ijl in den kop als een leêge koko-note, en de hand onvast.
Maar 't is om u in der haast te vragen of ik op iets mag rekenen van u voor de Augustus-Aflevering.[2] Antwoord me omgaand ja of neen, want ik zou met het nummer gaarne heel vroeg klaar zijn, met het oog op al mijn ander werk, dat spoed vergt.
— Ik voel me, gezien mijn toestand, goed. Heel anemiek, natuurlijk! Maar zoodra de maag aan 't werk zal gaan drink ik melk met emmers en dan ben ik algauw beter dan ooit. Ik heb goeden moed.
En Nora?
Met mijne hartelijkste handen
Uw beider
Karel.
Kunt ge er niet voor zorgen dat ik de vet-betaalde korrespondent zij van een Hollandsche courant voor 't Nederl[andsch] Congres?[3] Ik zou wel willen! Heeft 't Handelsblad een corr[espondent] in Brussel, of in Antw[erpen]?
Annotations
[1] Zie brief 186, noot 2.
[2] De Bom leverde geen bijdrage aan het augustus-nummer van 1906. Het duurde tot maart 1907 vooraleer er nog eens een bijdrage van zijn hand in Vlaanderen werd gepubliceerd.
[3] Deze brief van Van de Woestijne heeft brief 187 van De Bom gekruist. Het is wel heel toevallig dat De Bom in die brief aan Van de Woestijne het voorstel doet om als correspondent voor de NRC te gaan werken. Over het 29ste 'Nederlandsch Taal- en Letterkundig Congres', dat tussen 26 en 30 augustus in Brussel werd gehouden, zouden De Bom en Van de Woestijne uiteindelijk samen enkele zeer uitvoerige artikelen schrijven voor de NRC. Ze verschenen op 28, 29, 30, 31 augustus en 1 september 1906. Het congres werd ook bijgewoond door Van de Woestijnes uitgever C.A.J. Van Dishoeck.
