<Resultaat 1198 van 1419

>

Waarde, ik verneem daareven iets schrikkelijks. Toussaint schrijft me dat Prosper v[an Langendonck] opgesloten is in St Jans Hospitaal, "in afwachting dat hij naar elders gevoerd wordt."[1] Ik weet niet wat mag voorgevallen zijn. Verleden week nog zagen wij hem hier, en Mariette merkte op dat hij nooit beter geweest was. — Ik vrees dat er een crisis zal gekomen zijn...
Ik ben van oordeel dat wij tot plicht hebben, ons met de zaak bezig te houden. Tracht van Sano te weten hoe en wanneer men geestelijk-zieken opsluit, en of geen tweeden geneesheer tegen dien van 't Hospitaal kan gesteld worden, tot onderzoek. Ik vrees dat Prosper's familie hem wil wegmoffelen, hem op wachtgeld doen stellen, en intusschen dat geld opeten... Enfin, ik weet niets, dan dat we tot plicht hebben tusschen te komen, voor zoover mogelijk... Morgen ochtend vroeg ga ik bij Toussaint, hooren wat van de zaak is, hoe hij het te weten is gekomen; en, is het noodig, dan zoek ik de vrienden van Brussel op — al is er niets meê aan te vangen, vrees ik.
Ik zend u dezen brief ongefrankeerd: alles is gesloten, en ik heb geen postzegels in huis. — Ik schrijf u echter toch maar: de zaak is ernstig genoeg, niewaar?
van Harte
Uw Karel.

Annotations

[2] De omslag is pas op 15 januari 1907 (in Brussel) afgestempeld.
[1] De brief is niet bewaard.

Register

Naam - persoon

Langendonck, Prosper van (° 1862 - ✝ 1920)

Medestichter van Van Nu en Straks die jarenlang als ambtenaar in Brussel heeft gewerkt. In de redactie van dat tijdschrift was hij de enige katholieke redacteur. Hij was ook ouder dan de anderen. Daardoor fungeerde hij min of meer als hun mentor. Als overgangsfiguur stimuleerde hij hun literaire vernieuwingsdrang, maar vestigde hij ook hun aandacht op het grote talent van enkele voorgangers, zoals Guido Gezelle. Hij publiceerde slechts één bundel romantische gedichten, Verzen (1900). De Bom en vooral Van de Woestijne koesterden een grote bewondering voor hem. Die bewondering nam niet af, ook niet toen Van Langendonck steeds heviger verschijnselen van (erfelijke) schizofrenie begon te vertonen.

Sano, Frits (° 1871 - ✝ 1946)

Psychiater en neuroloog. Hij was een vriend van Emmanuel de Bom.

Toussaint van Boelaere, Fernand V. (° 1875 - ✝ 1947)

Vlaamse prozaschrijver die naam maakte in de Tweede Reeks van het tijdschrift Van Nu en Straks. In 1907 stond hij mee aan de wieg van de Vereniging van Vlaamsche Letterkundigen, waarvan hij ook een tijd secretaris was.

Woestijne-Van Hende, Maria (Mariette) van de (° 1884 - ✝ 1968)

Echtgenote van Karel van de Woestijne. Ze trouwden op 13 februari 1904 en kregen samen een zoon (Paul) en een dochter (Lily). Dochter van een echtpaar dat in het centrum van Gent een zaak had waar spiegels werden gemaakt en verkocht.