<Hit 1222 of 1419

>

ST GILLES BRUX. (CH. CHARLEROI) 21 FEVR 17-1[8]
CAPPELLEN 22 FEVR 1907 6-7
Aan den heer
Emm. de Bom
70 Antwerpsche Steenweg
Cappellen-Antwerpen
 
Manuël — Antwoordt gij op wat Baie in de Courant schrijft?[1] Er ware iets te zeggen over 't flamingantisme van die heeren! Geef me daar omgaand antwoord op; want onáangeroerd mag dat niet blijven.
Ik ben nog steeds ziek; het gaat niet, al móest het toch gaan...
Hierbij Copij van Vermandere.[2] Stuur het na lezing aan Vermeylen. Prof. Verriest schijnt er zeer aan te hechten dat het verschijnt...
Morgen, meer nieuws.
Intusschen uw beider
Karel.

Annotations

[1] Van Eugène Baie verscheen op 21 februari 1907 in de NRC een ingezonden stuk in verband met de berichtgeving in de krant over de samenstelling van de Hollands-Belgische commissie, en meer bepaald over de Belgische afdeling van die commissie. Baie achtte het noodzakelijk om een en ander in verband met die berichtgeving recht te zetten en verzuchtte dat zijn inzichten steeds verkeerd werden geïnterpreteerd of werden verdraaid. Zijn tekst was ook een aanklacht tegen 'die afstotelijke kleine dorpsgeest en die engheid van opvatting' die hij bij veel waarnemers vaststelde.
[2] Van de Woestijne bedoelt René Vermandere. Van de Woestijne verstuurt 'Frans bloot; Frans groot; Frans dood', dat in juni 1907 in Vlaanderen verscheen (p. 263-266).

Register

Name - person

Baie, Eugène (° 1874 - ✝ 1963)

Franstalige Belgische schrijver die vooral bekend is vanwege zijn zesdelige hoofdwerk Le siècle des gueux (1928-1953), waarin hij de samenleving in Vlaanderen tijdens de late Middeleeuwen en de renaissance heeft geschetst. Hij had een deel van zijn jeugd doorgebracht in Mechelen en had een uitgesproken mening over de koers die de Vlaamse Beweging moest varen. In 1905 lanceerde hij het idee om een 'entente hollando-belge' tot stand te brengen, die de hele regio militair en economisch sterker moest maken.

Vermandere, René (° 1857 - ✝ 1944)

Schrijver en journalist die sinds 1895 voor de Gazet van Antwerpen werkte. GustaafVerriest had hem tijdens een optreden in Leuvense studentenkringen ontdekt. Onder diens impuls verscheen in 1907 het voornaamste werk van Vermandere, Van Zon-zaliger door hemzelf.

Vermeylen, August (° 1872 - ✝ 1945)

Aanvankelijk sterk anarchistisch geïnspireerde en non-conformistische schrijver die het vooral moest hebben van zijn essays. Tot zijn voornaamste bijdragen aan Van Nu en Straks (waarvan hij in een aantal opzichten de geestelijke leider was) behoren behalve zijn literaire kronieken ook zijn opstellen Kritiek der Vlaamsche Beweging en Kunst in de vrije gemeenschap. Van de Woestijne had een ambigue relatie met hem. Hij noemde Vermeylen in een brief aan Lode Ontrop een 'groot dilettant, die zich veel vergist maar toch steeds verstandelijk-interessant blijft'. Vermeylen wordt vaak verweten dat hij zich na de eeuwwisseling steeds meer conformeerde. Na de Eerste Wereldoorlog koos hij voor een carrière in de politiek en werd hij een boegbeeld van de socialisten.

Verriest, Gustaaf (sr.) (° 1843 - ✝ 1918)

Jongste broer van priester-dichter Hugo. De Vlaamsgezinde Verriest, die bevriend was met Van de Woestijne, was hoogleraar aan de Leuvense universiteit tussen 1876 en 1911 en voorzitter van de Belgische Academie voor Geneeskunde.

Title - journal