Manuël, beste, we zitten in 't slameur.[*] Wij zijn hier een goede acht dagen reeds op Boschvoorde, Steenweg van ter Hulpen, 135,[1] en hebben nog steeds de handen vol werk; dat kunt ge ongeveer denken, niewaar. Daarbij, de Kamer; verzen voor de Meester; en, steeds, die nachtmerrie van een Ilias.[2]
't Is om u te zeggen dat ik u vlug, vlug een woord op papier gooi, ons excuseer dat we, tot ons spijt, onmogelijk morgen komen kunnen, en dat ik het met u aangaande "Vlaanderen" volkomen eens ben, in zooverre dat ik een voorwendsel zoek om mij van den titel van redactieraadsheer te ontmaken. De laatste vergaêring woonde ik, mijn vaste belofte getrouw, niet bij. Ze zullen me niet meer zien dans cette galère.[*]
Zondag doe ik er een uurken af om in 't lang en in 't breede u te schrijven.
Dag Nora; profiteer van 't heerlijke weêr. o, Zat ge maar in 't Zoniënbosch!
Van ons beiden, Manuël, de pollen,
Uw Karel
Annotations
[*] 'In het slameur zitten': in de penarie zitten. 'Slameur' betekent ook: zwaar en vuil werk. Hier lijkt het woord in beide betekenissen tegelijk te worden gebruikt.
[1] Zie brief 236, noot 3.
[*] 'Dans cette galère': zie brief 116, noot 4.
