dringend
12 Dec[ember] 11.
Karel, jong,
Ik krijg daareven een briefje van een Mev. Z. Kotchetkow, rue Lens, 16, Elsene, die me vraagt a.s. Zondag 17n te 10 1/2 u. 's m[orgens] in de Bergstraat 4 te Brussel te willen een vergadering van Buitenl[andsche] correspondenten in België bijwonen. Gaat gij daar naartoe? Weet g'er wat van? Laat me dan onmiddellijk 't fijne weten. — Eigenlijk zou ik dien dag te 10 u. en ook te 2 u. moeten vergaêren bij de boek-wurmen in de Bibliotheek te Brussel! — Een Salomo's oordeel. — Vermoedelijk zal ik naar geen van beiden gaan — tenzij gij me — op een objectieve manier — weet te bewijzen, dat ik er Nora alweer een dag voor alleen mag laten! —
De nieuwe taak heeft voor haar menige opoffering meêgebracht:[1] 't is gelukkig maar een overgangsperiode, hoop ik.
Ik blijf u een brief schuldig. E[ugène] de Bock die van Nieuwjaar af aan de Bibl[iotheek] wordt gehecht is een zeer knappe jongen,[2] die aan de Beweging goed proza heeft gegeven.[3] Hij heeft nu al een stuk over uw jongste boek geschreven, dat voor De Ploeg is bestemd.[4] Laat v[an Dishoeck] hem nu spoedig een recensie-ex[emplaar] sturen.[5] —
Laat u een gauw horen? —
Morgen moet ik naar Gent! Met Max R[ooses] ---
Adé Ihr dreien,
eulder
Manuel
(die in den Gids las die diepe, mooie verzen van-je...) en die Vlieg-verzen in Elsevier... wat 'n productie. En wat een kracht.
Annotations
[1] 'De nieuwe taak': de benoeming van De Bom als hoofdbibliothecaris van Antwerpen. Zie brief 316, noot 2.
[2] Op 1 januari 1912 trad Eugène De Bock in dienst als klerk van de Antwerpse stadsbibliotheek.
[3] De Bock publiceerde in De beweging (het tijdschrift van Albert Verwey) enkele voorpublicaties van Jeugd in de stad, zijn debuutroman die door de oorlog pas in 1918 zou verschijnen.
[4] De tekst voor De Ploeg is niet teruggevonden.
[5] De Bom had er blijkbaar weinig vertrouwen in dat Van de Woestijne ook echt aan Van Dishoeck zou schrijven. Dezelfde dag liet hij per brief aan De Bock weten: 'Bij v[an de Woestijne] heb ik aangedrongen, dat hij aan v[an Dishoeck] zou schrijven; maar dat zal hij wel vergeten... Schrijf dus zelf maar; laat me echter eerst uw stukje lezen' (Letterenhuis B708, kopieboek 3, p. 472).
