Ik heb zoo-even uw schoone uitgave ontvangen, en wil die studie dezen namiddag lezen.[1] Ge kunt niet gelooven hoe gevoelig ik ben aan die blijken van sympathie die me uit N[oord] Nederland komen. Hier zie ik weinig heusche kunstenaars, en ik voel me zoo alleen, tusschen vreemdelingen. Alleen staan, er zijn uren dat men dat erg-ontmoedigend vindt. Wilt ge mij een grooten dienst bewijzen? Schrijf me iets van tijd tot tijd, 't is gelijk wat. Ik heb dat noodig. — Nog éens, hartelijk dank voor 't aanbieden van uw werk.

Ik zal u morgen of overmorgen twee gedichten opsturen.[2] Ge zult die lezen (ze zijn niet lang) en me éens streng over de koord halen. Vindt ge ze goed genoeg, dan kunt ge ze desnoods in "de N[ieuwe Gids]" plaatsen. Ik houd niet bizonder aan 't verschijnen van die proefjes, maar wel aan uw eerlijke critiek.[3]