Woensdag. 5 Aug. 91
Wil-je gelooven, kerel, dat ge sterk zijt als fantasist? Gij verandert in veertien dagen een viermaal van plan, ontwerpt er nieuwe, grootschere, breekt ze weer af om eindelijk, met jubelende geestdrift, op een nieuw ideaal te vallen — dat vanzelf invalt. Uw aardrijkskundige kennis vervult me met ontzag en uw moed om Baedekers uit te pluizen met bewondering. Ik kan dien leelijken vent maar niet doorlezen, die bederft me bij voorbaat mijn genot. Laat me eens zien, uw nieuw geniaal idee.
Zaterd[ag] 8 Aug[ustus]. Ik kàn niet, daar ik mijn congé pas twee dagen geleden (officiëel) veranderd heb [met het oog op uw voorlaatste geniaal idee] van 8 tot 26 in van 16 of 15 1/2 tot 31. Ik kan dat onmogelijk weer opnieuw omgooien, mijn arme Gust, en ten tweede ik zal eerst bezit nemen van mijn schatten in den loop der a[anstaande] week.
Eindelijk, hoe gaarne ik ook uw financiëel vernuft waardeer, ik vrees dat gij uzelf wat wijsmaakt. In Zwitserland zullen ons zóóveel phantasieën en invallende ideeën komen tenteeren, dat die reis eer een pijniging zal zijn dan een pleziertochtje. Met 7 fr.50 p[er] dag kunt ge in Zwitserland niks uitrichten!
Als uw phantasie nog niet uitgedroogd is als een greppeltje, zult gij wel wat anders ontdekken. Ofwel stel ik voor, mijn ontwerp van den Rijn te combineeren met het uwe. D.i. voor 20 fr. naar Bingen (onderweg 4 u. in Trier) Van Bingen gaan we naar al de plaatsen, waarvan gij in uw laatsten brief spraakt: Heidelberg, Francfurt, Assmannshausen enz., dan varen we de voorlaatsten dag dèn Rijn af tot Keulen waar we een
[2]
stukje dag (onafscheidbaar arm aan arm, aaneengebonden, indien ge wilt) zouden doorbrengen en zoo langs Aken Herbesthal naar Brussel. — Ziehier intusschen een feit: de 20 fr. van den trein laten toe te rijden van Brussel tot Bingen, dan zijt ge 8 dagen vrij, dan van Keulen tot Brussel, et vlà.[*] Dus moet ge berekenen dat heel 't verblijf in Duitschland met boot, trein, ezel of draak geheel uit de overblijvende marken moet opgevischt worden.
Indien de Rijn u niet meer aantrekt — mij geweldig! — dan zouden we kunnen 8 dagen de duinen afloopen, maar dat is me minder nieuw en rechtuit ik heb trek naar landschappen met bobbels en knobbels in: 'k heb 'nen polder op mijn maag liggen en mijn geest ligt plat als een pannekoek in mijn kop van al 't platte dat mijn vensters zien rond me.
Intusschen gij hebt me de moed benomen nog mijn Baedeker te bezien. Ik twijfel nu aan 't heel boeltje.
Och, als we maar wegzijn, dat is me genoeg.
Of willen we eens over endweer naar Parijs gaan?
Of...
Hoor eens — om te sluiten — van 16 Aug[u]s[tus] af ben ik uw man. Intusschen verveel ik me erg, ofwel ik lees Là-Bas[1] (heb er reeds 13 hoof[d]st[ukken] van gelezen, dierf gisteren bijna niet gaan slapen, heb een half uur in mijn bed gevochten tegen duivelen en bezeten wijven — Kolossaal! kolossaal!) en vertaal de Volksvijand.[2] Dat konijn van een v.d. Velde antwoordde me nog niet op een brief, dien ik hem vóor meer dan een week schreef over zijn Assosjoesje![*] Ik kan dus nog geen nieuws geven daarover.
Wees niet boos op me!
Leeft Jacques Dw[elshauvers] nog? Pol.
Mane.
P.S. Wilt ge ons een dienst bewijzen, als ge kunt? Bijg[aand] mandaat is te ontvangen op de chaussée d'Ixelles, 186. Er is alleen den datum in te vullen. Met uw antwoord op dezen brief verwacht ik dan 't mandaat. — Laat ons bidden dat er wat voor mij zal afvallen. — Dankje op voorhand!
