Donderdag 26 Nov[ember] 91
Houwe!
Ik schrijf u dit op de Hoogeschool, terwijl Pergameni met zure stem een flauwiteit vertelt.[1]
Ben je boos op mij? Begrijp je niet dat ik u niet wíl beklagen? Ge zijt een groot kind. — Ge hadt me een brief beloofd over het leven in Antwerpen, Simons, en wat weet ik meer... Nog niets ontvangen.
Ik ben klaar met het plan van mijn roman: "Buiten 't Leven" — of "Naar 't Onmogelijke" — Ik zal u dat binnen eenige dagen opsturen: spaar de randaanmerkingen niet. Alles zit nu zeer vast in mijn hoofd, ik leef met mijn held (?), of beter, hij leeft in mij. Schrikkelijke boeken gelezen over nevrozen en psychosen. Hierover binnen kort wat meer gesproken.
Ik begin het eerste gedeelte te schrijven onmiddellijk na de vertooning van "Le Garde-ville à coulisse ou les Débordements de Zuliette Crapulet", dat zal gespeeld worden den dinsdag 8 Dec[ember] De repetities zijn zeer pleizierig: Roméo, die régisseur is, overschreeuwt Sadi Carnot die altijd te laat naar de repetitie komt, en Zuliette vloekt en sakkert omdat haar vader — Buls! — zijn rol vergeet en weeral eens met Zulma blijft flirteeren — (Zulma is een knap meisje dat ons drinkbare vochten als faro, lambik en bitterke(n)s bovenbrengt). En voor de 79ste maal herhaalt de "Schim van Jefke-Speare": ["]we zullen voor den 8n niet gereed zijn!" ...
Zoudt ge dien avond naar Brussel kunnen komen? De 8 December valt in 't begin der maand... Dus! ...
[2]
We hadden een grrroot banket in de "Cour de Paris", een "stamineeke" op het einde van een donkeren gang, in de Bergstraat. Daar zaten we in een soort van keuken, opeengeperst, met 20 maar — les purs entre les purs! Spijskaart: mossels — soep — roastbeef — hamelenbout die erg op roastbeef geleek — en dan weer iets dat me aan den roastbeef nogal verwant scheen. Toasten, zangen, glazen gebroken, huilen, enz. enz. ... Ik heb me een bult gelachen! Terwijl Garnir op den piano sloeg, sleurden we dat meubel naar de keuken... en Garnir liep meê, altijd spelend — en daar het in de keuken wat warm was, trokken we weer dat ding tot in den gang, bijna op straat. De baes wilde zijn klavier verdedigen, en stak zijn twee ellebogen in een ruit. En Garnir speelde altijd voort... In dien gang en op straat, groote kroegjool. Rond middernacht liep een monôme[*] den Monico door, waar veel selder (!) geëten werd. Om 1 u. zag men een twintigtal studenten, in de Beenhouwersstraat, rond den teekenaar Tichon[3] dansen, zingende: Viv' Tichon, la digue digue daine! enz...
............. En rond 4 u. zag men uit het bal van den "Engueul-Club"[4] twee schepsels vallen, die iets gemeens hadden met George Garnir en Gust Vermeylen. En aan de armen der twee schepsels hingen twee schepseltjes, Blanche en Suzanne, die in Bruxelles Fin de siècle spelen.[5] En om 5 u. ....................... Punctum.
Garnir heeft laten een roman verschijnen bij Lacomblez: Les Charneux.[6] Ik heb het gisteren ontvangen, maar nog niet gelezen. Inmiddels wint hij colossaal veel geld met zijn revue.[7]
Ge zoudt me moeten antwoorden op twee vragen:
1° (dit voor Garnir) Heeft men in Antwerpen al een revue gespeeld? In 't fransch of in 't Vlaamsch? Heeft die bijval genoten? Zou een revue bijval kunnen genieten? Meer indien ze in 't Fransch geschreven is? Waar zou ze kunnen gespeeld worden? (Ik spreek van een groote revue, met "schûûn constum's", ballet, enz., lijk "Brux[elles] Haut Congo").[8] Indien de revue in 't Vlaamsch geschreven wordt, flans ik de coupletten
[3]
aaneen, en ontvang auteursrechten.
N[ota Bene] Spreek van die zaak zo weinig mogelijk.
2° — Bestaat er in Antwerpen geen handelsblad waarin men al de inlichtingen kan vinden over het havenleven, d.i. vertrekdagen der groote steamers, vervoerprijs, enz. (voor mijn reis naar Spanje).
Hoe is 't met Ibsen en Volksvijand????[9]
Ik heb daareven vernomen dat het eerste gedeelte van mijn artikel over Gerhart Hauptmann in het "Supplément littéraire de l'Indépendance" zal overgenomen worden.[10] Dat maakt me nogal gelukkig, zulke uitnoodigingen te ontvangen van de "ouwe marquise" lijk de Jeune-Belgique zegt.[11]
Ik zal ook een artikel over de J[eune Belgique] in De Zweep (!!) schrijven[12] .... Indien ik betaald word (Raf Verhulst zal zich met de zaak bezig houden) schrijf ik een reeks artikels.[13] Ik heb geen illusies, zulle!
Ik druk u de twee pollen. Schrijf me een levendigen brief.
Gust
Annotations
[1] Prof. H. Pergameni doceerde in de eerste kandidatuur van de faculteit letteren en wijsbegeerte aan de Université Libre de Bruxelles de cursus "histoire de la littérature française et notions sur les principales littératures modernes". Zie het Programme des cours. Année académique 1890-1891 (Brussel, Weissenbruch, 1890).
[2] N.a.v. de traditionele "Saint-Verhaegen-feesten" aan de Brusselse universiteit, waarbij op exuberante, studentikoze wijze de stichting van de universiteit in 1834 door Théodore Verhaegen herdacht wordt.
[*] 'Monôme': polonaise.
[3] Charles Tichon, de illustrator van o.m. de Almanach des Apaches (Brussel, Emile Rossel, [datum onbekend]), geredigeerd door George Garnir en Maurice Campion. De Almanach bevatte pastiches van Emile Zola, Catulle Mendès, Albert Giraud, Stéphane Mallarmé, François Coppée en Maurice Maeterlinck. Zie George Garnir, Souvenirs d'un revuiste (Brussel, Presses de l'Expansion Belge, s.d.), p. 4.
[4] De Engueul-club was een studentenclub aan de U.L.B. Hij bestond sinds 1889 en had zijn lokaal bij Becquevort, Waversesteenweg 27, Brussel. Zie de Almanach de l'Université libre de Bruxelles (1891), p. 33.
[5] Luc Malpertuis, Bruxelles fin de siècle (Brussel, Ag. Rossel, 1891) was een van de vele revues van Luc Malpertuis die te Brussel maandenlang op de affiche bleven staan. Bruxelles fin de siècle, door L'indépendance belge van 31 oktober 1891 (p. 3) "la revue de l'année" genoemd, kende 122 voorstellingen en werd van donderdag 29 oktober 1891 tot woensdag 2 maart 1892 ononderbroken gespeeld in de Brusselse Alcazar-Schouwburg. Zie La chronique en L'indépendance belge van oktober 1891 tot maart 1892.
[6] George Garnir, Les Charneux (Brussel, P. Lacomblez, 1891. Dit werk werd vrijwel onmiddellijk besproken door Hubert Krains in de Chronique littéraire van La société nouvelle, VII, dl. II, nr. 83-84 (nov.-dec. 1891), p. 653-654.
[7] Wellicht Bruxelles-Haut-Congo, gepubliceerd op naam van Luc Malpertuis (Brussel, Rossel, 1890, maar opgezet door George Garnir en Luc Malpertuis samen. Zie George Garnir, Souvenirs d'un revuiste (Brussel, Presses de l'Expansion Belge, s.d.) p. 34-35. Zie ook brief 168, noot 5.
[8] Voor de rondreis die het gezelschap van de Brusselse Alcazar met Bruxelles Haut Congo buiten de hoofdstad ondernam, zie George Garnir, Souvenirs d'un revuiste (Brussel, Presses de l'Expansion Belge, s.d.) p. 34-35. Over een vertoning in (de streek rond) Antwerpen wordt niet gewaagd.
[9] Ibsens En folkefiende (1882) was, in een vertaling van Emmanuel de Bom, het stuk waarmee de van de Nederlandsche Schouwburg Antwerpen van Antwerpen afgescheurde ploeg in 1891 het seizoen in de Cirkschouwburg had willen openen. Zie hierover ook brief 125, noot 7 en brief 215, noot 4.
[10] August Vermeylen, 'Notes sur le drame moderne en Allemagne. Gerhart Hauptmann', in: Revue universitaire, I, nr. 6-7 (aug.-sept. 1891), p. 194-201. Een tweede deel verscheen in hetzelfde tijdschrift, II, nr. 2 (15 nov. 1891), p. 67-72. Van een overname van het eerste deel van dit bijzonder knappe artikel in het Supplément littéraire van L'indépendanc [belge] vinden we geen spoor terug.
[11] Zie 'Memento', in: La jeune Belgique, X, (1891), p. 91: "L'indépendance, dans son numéro endimanché d'un supplément littéraire dont la lecture est faite aux hospices les jours du Seigneur, en guise de récréation, publie la magistrale étude suivante sur le livre récent de Fernand Séverin. La vieille marquise, toute en toussotant avec circonspection, détaille ...-/-".
[12] Niet verschenen.
[13] Niet gebeurd.
