18.10.1892, August Vermeylen aan Emmanuel de Bom

Titel: 18.10.1892, August Vermeylen aan Emmanuel de Bom

Auteur: August Vermeylen

Geadresseerde: Emmanuel de Bom

Plaats van verzending:

Datum: 1892-10-18

Brieftype: Briefkaart, geen omslag

Afmetingen: 140 90

Fysieke bijzonderheden: In de rechterbenedenhoek van de brief staat naast een verticale streep een soort rekensom: 5 2.50 3

Bewaarplaats: Letterenhuis, Antwerpen, België

Collectie: V4655, nummer 61077/228

Elektronische publicatie: Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie / Centre for Scholarly Editing and Document Studies Gent © Copyright, CTB

Editeur: Bert Van Raemdonck

Promotor: Prof. dr. Yves T'Sjoen, Em. prof. dr. Anne Marie Musschoot

Facsimile's

BRUXELLES 5 18 OCTO 1892 11-M

ANVERS [18] OCTO 1892 3-S

den heere Emmanuël de Bom
Dahliastraat, 21
Antwerpen

Dinsdag 18 october 92

Houwe!

— Ik zou om 3 u. 's nachts willen vertrekken, dus Zondag.[1] Buschm[ann] moet zich dus spoeden. Ik reken op u om daaraan te helpen. Ik schrijf hem ook. — We zouden dus Buysse zien Zaterdag namiddag.[2] Ik breng de kopij meê (en de lijsten). Indien Buysse niet kan komen, vraag hem dat hij tenminste zijn stuk proza & zijn abonnenten-lijst voor nr 1 afzende. We kunnen dat samen lezen.

Ik acht het behendiger bij P[ol] te gaan, en hem niet te schrijven.[3]

Naar uw voordracht kom ik stellig.[4] Dan zullen we spreken over een voordracht van mij[5] & een van Dwelsh[auvers][6] Over Nietzsche, dat zou me behagen.

Henry De Groux belooft alles wat we willen & is héél sympathiek. Bauer komt binnen eenige dagen uit het Oosten & zal ik in Holland zien: zijn naam kan ik met de pen bijvoegen op den omzendbrief.[7] Dus, niets meer in den weg. Go ahead! All right!

Wilt ge mij Amsterdam in Stukken & Brokken afzenden?[8] Ik zal u 't port betalen, & u het boek weerbrengen Zaterdag. Vergeet niet dat ge mij een klinkend iets moet toereiken eer ik naar Holland vertrek. Ik heb dat volstrekt noodig.

— Indien ik Zondag niet vertrek moet ik in Brussel blijven tot eind November. Dus!....

[2]

Mijn reisgezel is Schamelhout, een jongen (student) die niet schrijft, maar veel gelezen heeft en ons altijd verdedigt in "De Distel".

G[ust]

Annotations

[1] Zie brief 205, noot 4.

[2] Zaterdag 22 oktober. Zie brief 170, noot 17.

[3] 'P.' staat hier voor Pol de Mont. In brief 170 maakte Vermeylen zijn plan bekend om naar De Mont te gaan wanneer hij toch in Antwerpen zou zijn.

[4] Zie brief 196, noot 1.

[5] Niet teruggevonden.

[6] Niet teruggevonden.

[7] Bauer komt niet voor op versies B of C. Op versie D is hij in inkt toegevoegd en in versie E bijgedrukt.

[8] [[Anoniem]], Amsterdam in stukken en brokken. Uitgeg. vanwege de Vereeniging tot bevordering van het vreemdelingenvertier (Haarlem, De Erven F. Bohn, 1890). Zie ook brief 159 (1891), noot 8. Simons stuurde het werk naar De Bom en voegde eraan toe: 'Vermeylen wil het ook lezen. Ge zult het hem wel zenden'. Het is eigenaardig dat De Bom het boek niet in de loop van de maand september 1891 naar Vermeylen heeft doorgestuurd. Zoals blijkt uit de andere brieven was het immers hun gewoonte om dadelijk de nieuw-ontvangen boeken te lezen. In dit geval wordt er gedurende iets meer dan een jaar niets in de brieven over geschreven.

1
2

Register

Naam - persoon

Bom, Emmanuel Karel De (° Antwerpen, 1868-11-09 - ✝ Kalmthout, 1953-04-14)

Bibliothecaris, journalist en schrijver. Medeoprichter van Van Nu en Straks. Gehuwd met Nora Aulit op 24/08/1901 in Antwerpen.

Buysse, Cyrillus Gustave Emile (° Nevele, 1859-09-20 - ✝ Afsnee, 1932-07-25)

Schrijver. Medeoprichter van Van Nu en Straks.

Gehuwd met de Nederlandse Nelly Dyserinck op 01/10/1896.

Dwelshauvers, (Jean) Jacques (° Brussel, 1872-07-09 - ✝ Montmaur-en-Diois (Drôme), 1940-11-14)

Kunsthistoricus en militant anarchist.

Broer van Georges Dwelshauvers en gezel van Clara Köttlitz, met wie hij in 1897 een vrij huwelijk aanging. Deed beloftevolle studies aan het Koninklijk Atheneum Brussel (afd. Latijn-Grieks), waar hij A.Vermeylen leerde kennen. Studeerde 1890-92 natuurwetenschappen aan de ULB (diploma van kandidaat in juli 1892). Met een beurs van de Jacobsstichting vatte hij in oktober 1892 studies in de medicijnen aan te Bologna, samen met de latere geneesheren Herman Köttlitz en Alfred Walravens. Hij verliet Bologna in 1897, zonder de hele cyclus te hebben beëindigd.

In hetzelfde jaar begonnen de eerste strubbelingen met Gust Vermeylen, i.v.m. diens huwelijk met Gaby Brouhon en de strekking en inhoud van Van Nu en Straks. Het jaar daarop maakte hij een nieuwe reis naar Bologna en Bergamo. In het voorjaar van 1899 trok hij met Clara naar Firenze, waar hij zich voortaan geheel aan kunsthistorisch onderzoek wijdde, geboeid door de figuur van Botticelli en de kuituur van het Quattrocento. Hij zou in Firenze ook nog de toelating hebben gevraagd zich voor de eindexamens geneeskunde aan te bieden, maar legde die nooit af. Zijn verblijf in en om Firenze (afwisselend te Calamecca en te Castello), dat tot 1906 duurde, werd regelmatig onderbroken voor reizen naar het thuisland, en naar Parijs.

In 1899 werd te Antwerpen trouwens zijn zoon Lorenzo (Jean-Jacques Erasme Laurent) geboren (op de akte tekende o.m. Emmanuel de Bom als getuige), en het gezin was er officieel ingeschreven aan de Montebellostraat 3 tot 1906. In dat jaar, verhuisden zij naar Colombes bij Parijs (Boulevard Gambetta 46, niet-geregistreerde verblijfplaats). Dwelshauvers, die zich intussen Mesnil noemde (naar twee dorpjes bij Dinant, de geboortestad van zijn vaders familie), onderhield er nauwe contacten met de anarchistische en internationalistische beweging. Hij verdiende de kost met het schrijven van reisgidsen, eerst bij Hachette (o.a. de Guide Joanne - na W.O.I Guide Bleu - over Noord-Italië), nadien bij Baedeker.

Tussen 1910 en 1914 vestigde het gezin Mesnil zich te Alfort bij Parijs, waar - gezien zijn moeilijkheden met de geheime politie - evenmin een officiële inschrijving werd genoteerd. Jacques Mesnil stierf in niet opgehelderde omstandigheden te Montmaur, waar zijn zoon toen zou hebben gewoond; hij leed toen al enkele jaren aan een hart- en nierziekte waarvoor hij o.m. door dokter Schamelhout werd behandeld. Behalve aan Van Nu en Straks werkte hij nog mee aan Mercure de France, La société nouvelle, Ontwaking, Onze kunst, Revista d'Arte, Gazette des beaux arts, Burlington Magazine, de Parijse krant L'Humanité en het Italiaanse Avanti. Een bibliografie kan men terugvinden in de geciteerde bronnen.