Boudier-Bakker, Ina (° 1875 - ✝ 1966)

Zangeres en schrijfster. In 1902 debuteerde ze officieel met de novellenbundel Machten. In hetzelfde jaar ging ook haar zeer succesvolle toneelstuk Verleden in première. Haar bekendste werk, De klop op de deur, publicereerde ze pas in 1930. In haar Utrechtse periode had ze geregeld contact met Annie Salomons.

Gossaert, Geerten (° 1884 - ✝ 1958)

Pseudoniem van: Frederik Carel Gerretson

Dichter en essayist. Tussen 1908 en 1912 verbleef hij in Brussel. In die periode publiceerde hij zijn enige dichtbundel, Experimenten (1911).

Hiel, Emanuel (° 1834 - ✝ 1899)

Radicale vrijzinnige flamingant die in Brussel in allerlei verenigingen actief was en zijn liefde voor Vlaanderen betuigde in gelegenheidsgedichten en strijdliederen. Hij was bekend als librettist van Peter Benoit.

Ritter, Pierre Henri (Jr.) (° 1882 - ✝ 1962)

Zoon van de Utrechtse predikant en hoogleraar met dezelfde naam (1851-1913), van wie de eerste literaire probeersels in de smaak vielen bij Lodewijk van Deyssel, die vanaf 1903 werk van hem in XXe Eeuw publiceerde. In boekvorm zou Ritter pas debuteren in 1911, met Kleine prozastukken. Als schrijver zou hij het echter nooit echt maken. Na de Tweede Wereldoorlog verwierf hij wel roem met zijn baanbrekende werk voor de Nederlandse radio.

Salomons, Anna (Annie) Maria Franciska (° 1885 - ✝ 1980)

Nederlandse schrijfster die in 1907 beroemd en berucht werd met haar boek Een meisje-studentje, dat handelde over het frivole leven van studentes. In 1908 studeerde ze Nederlands in Utrecht, maar ze heeft haar diploma niet behaald. Als dichteres had ze een deel van haar succes te danken aan Johan de Meester, die haar met uitgever Van Dishoeck in contact bracht.

Verhaeren, Emile (° 1855 - ✝ 1916)

Franstalige Vlaamse dichter en criticus die internationale bekendheid genoot.

Vermeylen, August (° 1872 - ✝ 1945)

Aanvankelijk sterk anarchistisch geïnspireerde en non-conformistische schrijver die het vooral moest hebben van zijn essays. Tot zijn voornaamste bijdragen aan Van Nu en Straks (waarvan hij in een aantal opzichten de geestelijke leider was) behoren behalve zijn literaire kronieken ook zijn opstellen Kritiek der Vlaamsche Beweging en Kunst in de vrije gemeenschap. Van de Woestijne had een ambigue relatie met hem. Hij noemde Vermeylen in een brief aan Lode Ontrop een 'groot dilettant, die zich veel vergist maar toch steeds verstandelijk-interessant blijft'. Vermeylen wordt vaak verweten dat hij zich na de eeuwwisseling steeds meer conformeerde. Na de Eerste Wereldoorlog koos hij voor een carrière in de politiek en werd hij een boegbeeld van de socialisten.

Woestijne, Maurice van de (° 1885 - ✝ 1943)

Jongste broer van Karel van de Woestijne.

Woestijne-Van Hende, Maria (Mariette) van de (° 1884 - ✝ 1968)

Echtgenote van Karel van de Woestijne. Ze trouwden op 13 februari 1904 en kregen samen een zoon (Paul) en een dochter (Lily). Dochter van een echtpaar dat in het centrum van Gent een zaak had waar spiegels werden gemaakt en verkocht.